Schoppenvrouw in Best – Concert en expositie in dialoog

SCHOPPENVROUW – DE EXPOSITIE

Het hoeft niet mooi te zijn, maar echt.

Deze expositie is ontstaan in dialoog met de theatervoorstelling Schoppenvrouw van Ekaterina Levental. In deze intense solovoorstelling komen vijf vrouwen tot leven die elk een strijd hebben gevoerd – zichtbaar of verborgen – met identiteit, vrijheid, liefde, verlies en publieke verwachting.

De schilderijen zijn geen illustraties van hun levens, maar autonome verbeeldingen van de thema’s die hen verbinden. Ze zijn geïnspireerd door echo’s uit hun verhalen, innerlijke tegenstrijdigheden, en de maatschappelijke projecties waarmee zij moesten omgaan.

⸻

De Schoppenvrouw – een archetype

De Schoppenvrouw is meer dan een speelkaart. Ze is een symbool van de vrouw die weet, ziet en zwijgt. In deze expositie is zij de figuur waar alles samenkomt: de vrouw die wordt bekeken, gevreesd, bewonderd, en zelden echt gekend.

⸻

Vijf stemmen – één onderstroom

Anne Frank – de stem die bleef klinken

Een dagboek in het donker. Hoop ondanks alles. Haar jeugdige gezicht als icoon, maar wie hoorde haar laatste gedachten?

Marilyn Monroe – het lichaam dat sprak

De vrouw die alles gaf wat de wereld verlangde – tot er niets meer over was. Wat blijft er over als je glimlach eigendom wordt van het collectief?

Maria Callas – de stem en de stilte

Perfectie op het podium, leegte ernaast. Wie ben je als je stem alles is wat mensen willen, maar nooit genoeg?

Ulrike Meinhof – de idealist die verdween

Radicalisering, strijd, opsluiting. Hoe ver kun je gaan voor een overtuiging, en wanneer verlies je jezelf?

Dora Gorohovskaya – de grootmoeder als fundament

Een overlever. Een baken van kracht en hardheid. Een vrouw van principes – en onzichtbare pijn.

⸻

Over de schilderijen

De werken in deze serie wisselen tussen portret en abstractie, tussen symboliek en rauwe emotie. Sommige beelden nodigen uit tot reflectie, andere confronteren. Net als de vrouwen zelf zijn ze niet in één blik te vangen.

De schilderijen zijn gegroepeerd rond thema’s als:

• De façade en de binnenwereld

• De rol die men speelt en de prijs die men betaalt

• Het moment waarop alles kantelt

⸻

Slotgedachte

In een wereld waarin vrouwen voortdurend worden bekeken, beoordeeld en herinnerd – vaak als symbool, zelden als mens – wil deze expositie ruimte geven aan wat eronder ligt. Niet perfect. Niet mooi. Maar echt

⸻

Kunstenaarsstatement – Ellen van Gijsel

Als beeldend kunstenaar ben ik gefascineerd door wat we niet meteen zien: de gelaagdheid achter een gezicht, de barst onder een perfect oppervlak, de stilte in een blik. In deze serie werk ik met tegenstellingen: kwetsbaarheid versus kracht, collectieve projectie versus persoonlijke waarheid.

Mijn werk is intuïtief en onderzoekend. Ik gebruik verschillende materialen – verf, inkt, textiel, papier– en werk laag over laag, tot het beeld zichzelf begint te vormen. Ik geloof dat kunst niet altijd ‘mooi’ hoeft te zijn. Soms moet het wringen, krassen, stilstaan. Zodat je als kijker iets voelt dat je niet meteen kunt benoemen.

Deze expositie is voor mij een eerbetoon aan vrouwen die iets fundamenteels laten zien over mens-zijn – ook als dat schuurt.